Dördüncü Enternasyonal’in İngiliz, Fransız, Yeni Zelanda ve İsviçre şubeleri, aşağıdaki kararları almışlardır:
Sosyalist İşçi Partisi’nin Ulusal Komitesi’nin bütün dünyadaki Troçkistlere çağrısındaki temel çizgiyle ve özellikle orada Troçkizmin programatik temellerine ilişkin tanımlamayla dayanışmamızı açıklıyoruz:
(1) Kapitalizmin can çekişmesi, kötüleşen depresyonlar, dünya savaşları ve faşizm gibi barbarca olgular dolayımıyla, uygarlığı yıkımla tehdit etmektedir. Nükleer silahların geliştirilmesi, bugün, bu tehdidi, olabilecek en vahim biçimde vurgulamaktadır.
(2) Uçuruma gidiş, yalnızca, kapitalizmin yerini dünya çapında sosyalizmin planlı ekonomisinin almasıyla; kapitalizmin ilk döneminde açılmış olan ilerleme çevriminin bu yolla yeniden başlatılmasıyla önlenebilir.
(3) Bu, yalnızca, toplumdaki tek gerçek devrimci sınıf olan işçi sınıfının önderliği altında başarılabilir. Ancak, toplumsal güçlerin dünya çapındaki ilişkileri işçilerin iktidar yolunu tutması için hiç bir zaman bugünkü kadar uygun olmamasına rağmen, bizzat işçi sınıfı bir önderlik kriziyle karşı karşıyadır.
(4) İşçi sınıfı, bu dünya-tarihsel amacı gerçekleştirme yönünde örgütlenmek için, her bir ülkede, Lenin tarafından geliştirilmiş türde devrimci sosyalist bir parti; yani, demokrasi ile merkeziyetçiliği diyalektik olarak birleştirme (kararların alınmasında demokrasi, onları uygulamada merkeziyetçilik, üyelerce denetlenen bir önderlik ve görevleri ateş altında disiplinle yerine getirecek üyeler) yeteneğine sahip savaşçı bir parti inşa etmek zorundadır.
(5) Bunun önündeki başlıca engel, 1917 Ekim Devrimi’nin saygınlığını sömürerek işçilerin sempatisini kazanan, ardından da güvenlerine ihanet ederek onları sosyal demokrasinin, duyarsızlığın ya da kapitalizme ilişkin yanılsamaların kollarına atan Stalinizmdir. Bu ihanetlerin cezası, faşist ve monarşist güçlerin sağlamlaşması ve kapitalizm eliyle hazırlanıp teşvik edilen yeni savaşların patlaması biçiminde işçi sınıfı tarafından ödenmektedir. Dördüncü Enternasyonal, başlangıcından beri, Stalinizmin SSCB’nin içinde ve dışında devrimci biçimde alaşağı edilmesini başlıca görevlerden biri olarak belirlemiştir.
(6) Dördüncü Enternasyonal’in birçok şubesinin ve onun programına yakınlık duyan partilerle grupların esnek taktiklere olan gereksinimi, onların hem Stalinizme teslim olmaksızın emperyalizme ve onun küçük burjuva ajanlarına (ulusal oluşumlar ya da sendika bürokrasileri gibi) karşı hem de emperyalizme teslim olmadan -son tahlilde emperyalizmin küçük burjuva ajanı olan- Stalinizme karşı nasıl mücadele edilebileceğini bilmelerini daha da zorunlu kılmaktadır.
Lev Troçki tarafından oluşturulmuş bu temel ilkeler, günümüz dünyasının giderek karmaşıklaşan ve değişken siyasi ortamında geçerliliklerini bütünüyle korumaktadır. Gerçekte, devrimci durumların her durumda Troçki’nin öngördüğü gibi ortaya çıkması, bir zamanlar günün canlı gerçekleriyle doğrudan bağlantılı olmayan uzak soyutlamalar gibi görünen şeylere, şimdi tam bir somutluk kazandırmıştır. Gerçek olan şu ki, bu ilkeler, hem siyasi çözümlemede hem de pratik eylem sürecinin belirlenmesinde şimdi giderek artan bir güç kazanmıştır.
Biz, bütün çabasını Troçkizmin revizyonuna, Enternasyonal’in tasfiyesine ve onun kadrolarını imhasına adayan Pablocu gaspçıların Uluslararası Sekreterliğinin bu ilkelerin gücünden yoksun olduğunu düşünüyoruz.
Enternasyonal’in Troçkist güçlerinin büyük çoğunluğunu temsil eden bizler, Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’ni kurmaya karar verdik.
Dördüncü Enternasyonal’in bütün şubelerinin önderliklerini, Troçkist programı ve Enternasyonal’in güçlerinin çoğunluğunu temsil eden bu önderlikle ilişki kurmaya çağırıyoruz. Enternasyonal’in birliğinden ve kendi ulusal şubesinin geleceğinden kaygı duyan her sorumlu kadro, her Troçkist militan, Pablocu gaspçıların revizyonist ve tasfiyeci merkezi ile Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi arasında açıkça ve hızla tercih yapmak zorundadır.
23 Kasım 1953